Verdwenen molen Tenbroek

Achter deze hoeve, dieper in het dal, lagen tot voor enkele jaren de restanten van de Molen van Tenbroek. De molen wordt oorspronkelijk opgericht als slijpmolen. De omliggende bewoners, boeren en houthakkers konden er hun alaam laten slijpen. In 1476 wordt hij vermeld als papiermolen, als één van de eerste in Brabant. Men produceerde er grauw papier, dus geen schrijfpapier. In de 19^de eeuw schakelt de toenmalige molenaar Van Rossum over op het malen van graan. Het is naar zijn kleinzoon Jan-Baptist Wets of Tisjken Dots dat de molen in de volksmond genoemd wordt. Louis Chabert legt de maalactiviteit in 1952 stil en de molen geraakt volledig in verval. In 1981 worden de ruïne en de beemden door de provincie Brabant onteigend om er een wachtkom aan te leggen die het debiet van de Molenbeek moet regelen om overstromingen te voorkomen. De weinige restanten van het molengebouw worden tenslotte door de provincie Vlaams-Brabant volledig afgebroken.